Tel:
Fax:
Email:
www.hayatiboskut.com.tr
14.3 Organik Bileşiklerin Adlandırılması
Karbon içeren kimyasal yapıların temel özellikleri fonksiyonel grup tarafından tayin edilir. Bileşiklerin sistematik adlandırılmalarında da fonksiyonel gruplar belirleyici rol oynar. Pek çok sınıf ve alt sınıfa ayrılmış organik bileşiklerin tüm adlandırma kurallarını sergilemek ve bunları algılamak ayrı bir eğitim içinde yapılabilir. Genel kimya dersi kapsamında sadece basit organik bileşikler için kullanılan genel adlandırma kuralları verilecektir. Organik bileşiklerin üç türde adlandırılması mümkündür. Özel adlar, türetme adları, ve düzenli adlandırma (Cenevre IUPAC sistematak adlandırma kuralları).
14.3.1 Organik Bileşiklerin Özel Adları ve Türetme ile Adlandırılması
Özel adlar, bileşiğin kökenine dayanır. Örneğin asetik asit, formik asit, anilin gibi. Ancak bazı organik bileşikler herhangi bir sistematik içermeyen özel isimler ile, örneğin; toluen, eter, glisin vs...tanınır. Bunların sayısı çok olmamakla birlikte, geleneksel olarak kullanılmaya devam edilmekte ve yeni adlandırma kuralları bu gibi bileşikler için dikkate alınmamaktadır.Bunlar hiçbir kurala bağlı değildir, ezberlenmesi gerekir. Günümüzde birçok bileşiğin özel adı kullanılmaktadır.
Organik Bileşiklerin Türetme ile Adlandırılması
Yarı sistematik sayılan bu adlandırma şeklinde, bir bileşik daha basit bir bileşiğin türevi olarak adlandırılır: örneğin, izo-
14.3.2 Organik Bileşiklerin Düzenli (Sistematik) Adlandırılması (Nomeklatür)
Organik bileşiklerin sayısı çok olduğundan, her birine bir ad bulmak ya da önekli sonekli birbirine bağlı adlar vermek olanaksızdır. Bu ihtiyaç daha geçen yüzyılın sonlarına doğru kendini göstermiş ve Uluslararası Kimyacılar Birliği, 1892'de Cenevre'de yaptığı toplantıda organik kimyada düzenli adlandırma sisteminin temelini kurmuştur. O zamandan beri bazı bileşik ve yeni bileşik sınıfları bulunduğundan, kuralda bazı eklemeler ve değişiklikler gerekmiş ve uluslararası uygulamalı ve uygulamasız kimyacılar birliğinin (UIPAC) 1957'de yaptığı toplantıda ayrıntılı olarak 70 adlandırma kuralı kabul edilmiştir. Bunlar 1960 yılında (J.Amer.Chem. Soc., 82 (1960) 5545) yayınlanmıştır. Aşağıda vereceğimiz kurallar bunların basit örnekleridir.
Sistematik Adlandırmanın temeli, bütün organik bileşikleri, düz zincirli doymuş hidrokarbonların türevi olarak kabul etmek, doymamış bileşiklerde hidrokarbon adının sonunda değişiklikler yapmak fonksiyonlu grup ve dallanmalarda alkil grubunun yerini numaralama sitemine göre rakam ve ön-
14.4 Organik Reaksiyonların Sınıflandırılması
Organik reaksiyonlar sınıflandırılırken karbon bağı temel olarak alınır, bu bağda oluşan değişikliklere göre kimyasal reaksiyonlar adlandırılır. Kimyasal reaksiyonlar önce üç büyük sınıfa ayrılır: Sübstitüsyon (yerine geçirme); adisyon (katma); eliminasyon (çıkartma) reaksiyonları.
14.4.1 Kimyasal Reaksiyon Sınıfları
14.5 Organik Bileşiklerin Sınıflandırılması
Sayıları milyon mertebesinde olan organik bileşikleri araştırmak, öğrenmek ve hatta ticari sahada değerlendirmek ancak sınıflandırma ile mümkün olabilir. Bu amaçla yapılan sınıflandırmada 8 ana sınıfın varlığı genel olarak kabul edilir.
I. ALİFATİK BİLEŞİKLER: Düz zincirli hidrokarbonlar
II. ASİKLİK BİLEŞİKLER : Halkalı hidrokarbonlar
III. KARBONHİDRATLAR
IV. AROMATİK BİLEŞİKLER
V. İSOPRENOİDLER
VI. HETEROSİKLİK BİLEŞİKLER
VII. AMİNO ASİT, PEPTİD ve PROTEİNLER
VIII. ENZİMLER
Bölüm Özeti
Bu bölümde;
incelendi.
Sübstitüsyon
Adiston
Eliminasyon
Belirteçlerin Sınıflandırılması
Reaksiyonlarda yan Sınıflar
Reaksiyon Mekanizmaları
Reaksiyonların ara Ürünleri