Genel kimya I-II

Maddelerin fiziksel özelliklerini 

            İki kimyasal yapı ünitesi arasındaki mesafenin çok küçük artışı etkileşim kuvvetinde çok büyük düşüşlere neden olur. London kuvvetleri elektron sayısı az olan moleküllerde çok küçüktür. Elektron sayısı arttıkça London kuvvetleri artar. Bu kuvvet moleküllerin termal enerjisi (RT) tarafından yenildiğinde, madde buhar fazına geçer. Bu bakımdan apolar moleküller arasındaki London etkileşiminden ileri gelen enerji ile kaynama noktaları arasında düzenli bir ilişki vardır. Asal gazlar; Helyum, Neon, Argon, Kripton ve Xenon'un kaynama noktaları sırasıyla -272.2, -245.9, -185.7, -152.3 ve -107.1oC'dir. Buna göre London etkileşim enerjisi, elektron sayısı en az olan helyumda en küçük, xenonda ise en büyüktür. Kaynama temperatüründe helyum molekülleri arasındaki London enerjisi bu sıcaklıktaki termal enerjiye eşit olup 8.15 Joule mol-1dür. Bu enerji bazı apolar moleküllerde, örneğin; CCl4 (k.n. 76.8oC), I2 (e.n.113.7oC), naftalin (e.n. 80.2oC) gibi, çok büyük olduğundan böyle madde moleküllerinin oda temperatüründeki termal enerjisi küçük kalır.

           Apolar kimyasal yapıların sıvı ve katı fazlarda bulunabilmeleri bu şekilde London kuvvetleri ile izah edilir.

           Erime ve kaynama noktaları gibi fiziksel nicelikler moleküller arası çekme kuvveti ile yakından ilgili özelliklerdir. Örneğin, N2 molekülünde azot atomları arasında üçlü bağ vardır. Bu bağı kırmak için gereken enerji 945 kJ mol-1 dir. Bu enerji kovalent bağlar için önerdiğimiz ortalama bağ enerjisinin iki katından da büyüktür. Ancak azot çok düşük bir sıcaklıkta, -195.8oC'de sıvılaşır. Azotun sıvılaşması olayında N2 molekülleri arasındaki çekme kuvveti etkindir. Bu kuvvet de çok küçük olan London kuvvetidir. Erime ve buharlaşma gibi hal değişmesi olaylarında molekül içi bağlar kırılmaz, ancak moleküllerarası kuvvetler rol oynarlar.