Genel kimya I-II

             Zincir reaksiyonun devam edebilmesi için fisyondan elde edilen nötronların uranyum kütlesini terk etmeden diğer U-235 çekirdeklerine çarptırılması gerekir. Bu yüzden bombada kullanılacak radyoelement belirli bir kütle değerinden az olmamalıdır. Bu sınır kütleye “kritik kütle” denir. Bu kütlenin altındaki uranyumdan nötronlar bir tesir göstermeden çıkıp giderler ve zincir reaksiyonu olmaz. Kritik kütleden biraz az kütleye sahip U-235 (A) nötron kaynağı ile birlikte bulunur. Patlama için diğer bir U-235 kütlesi A’nın içine girer ve kritik kütle aşılmış olur. Zincir reaksiyonu başlar.

            İlk atom bombası 16 Temmuz 1945’te Alamagor’da denenmiştir. 6 Ağustos 1945’te Hiroshima ve 9 Ağustos 1945’te Nagazaki’ye atılan bombalar bu prensiple çalışan silahlardır. Yalnız, kullanılan ilk bombada radyoelement U-235 iken ikincisinde Pu-239 izotopudur.

            İlk bomba 20.000 ton TNT’nin patlama gücündedir ve 100.000 insan hayatına mal olmuştur. Atıldığı yerde bugün bile bitkiler yetişmemektedir. Bunun sebebi esas zincir reaksiyonun yanında meydana gelen ve yarı ömrü çok uzun olan pek çok tip radyoelement izotopunun çevreye bulaşmasıdır.

Atom Bombası